به گزارش ابصارخبر، 26 سال پیش در چنین روزی ملت ایران آغوش خود را باز کرد و بی صبرانه منتظر ورود کسانی بود که مقاومت و مبارزه در خاک دشمن را از سوی یک ملت بزرگ، نمایندگی می کردند.
شکنجه های دژخیمان صدام از یک سو، زندان در زندان منافقین از سوی دیگر، تحمل سلول های انفرادی نمور و اسارتگاه‌هایی که از کمترین امکانات زیست محیطی برخوردار بودند. رادمردانی که کارنامه‌ای از جوانمردی و رشادت و قهرمانی فرزندان ملت ایران را در تاریخ پر افتخار انقلاب اسلامی ثبت کردند.
سید کمال پناهی یکی از آزادگان سرافرازی است که براثر اصابت ترکش های خمپاره به سر و صورت در تک عراقی ها قبل از عملیات بدر در حالیکه بینایی خود را از دست دادن بود (مهر ماه سال67 ) گرفتار نیروهای رژیم صدام می شود.
آزاده سرافراز اردبیلی از تلخی ها و شیرینی های دوران اسارت می گوید از کلاه سر رفتن به خاطر نابیناییش، وقتی پای صحبت های دلنشین این ذخیره انقلاب می نشینیم بیشتر شنیده های بزرگان دفاع مقدس در ذهنمان متجلی می شود.
وقتی از او در باره خاطرات اسارت می پرسیم با لبخندی دلنشین روزهای سرد و گرم اسارت را یاداور می شود و می گوید: استشمام دوباره بوی خاک وطن بهترین خاطره زندگی ام است.
سید کمال بعد از ورود به ایران اسلامی معالجه چشمانش را از سر می گیرد و پس از سال ها تلاش پزشکان و مراقبت و مداوای بسیار به کمک عینک سترگی بینایی یکی از چشمانش بر می گردد.
سید کمال به شکرانه بازگشت قوه بینایی همراه خانواده به مشهد مقدس سفر می کند و پس از سیقل دادن جسم و روحش در مسیر بازگشت به اردبیل صحنه های اسارت در برابر چشمانش رژه می رود، ناخودگاه خود را در مسیر جاده ارومیه می بیند وقتی مقابل تابلوی خوی می رسد مسیرش را منحرف کرده و به سمت این شهر می رود و پس از جستجوهای زیاد همبندش عبداله شاه میرزا را پیدا می کند و این اتفاق سرآغازی برای تلاشی جهت گردهم آوردن دوستانی می شود که در سال های سختی با اینکه کنار هم بودند.
سال 90 وقتی محسن رضایی از مشهد به اتفاق خانواده به اردبیل سفر می کند در شورابیل بصورت تصادفی همدیگر را ملاقات می کنند و این ملاقات سبب رسیدن دوستان نیشابوری و بندر عباسی به هم می شود .
سالها بعد نیز در سفر به شمال، همبند تالشی نیز شناسایی می شود که این شناسایی باعث اتصال دوست اردکانی به همبندان دوران اسارت می شود.
امروز همزمان باسالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی، همبندان سال های نه چندان دور دوران اسارت با جمع در خانه سید کمال، پیمان بستند تا همچون دوران امام خمینی(ره) که دارایشان را در کف دست گرفته بودند، در دفاع از ولی فقیه حاضر نیز هر آنچه دارند در طبق اخلاص بگذارند.
انتهای پیام/