پایگاه خبری تحلیلی ابصارخبر اردبیل ۰۹:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۳/۰۱
یادداشت:

سوم خرداد روز عشاق وطن...

دشمن گام به گام عقب مي‌نشست درحالي كه با به جاي گذاردن بسياري از ادوات نظامي و پيكر كشته شدگان، بيشماري اسير نيز به كاروان اسراي عراقي اعزام مي‌داشت و ظفرمندان سپاه توحيد به پيش مي‌تاختند.

به گزارش ابصارنیوز، پیمان قاسمی در یادداشت خود به مناسبت فرارسیدن یوم الله سوم خرداد نوشت: جان‌فشاني‌ها و شهادت‌طلبي‌هاي رزمندگان اسلام با ابزارهاي فيزيكي محدود و با تكية صرف به ايمان و اعتقاد به مبدا و معاد و فوز عظيم شهادت دشمن را در ماههاي نخست تجاوز، بر زمين ميخكوب كرده و خيال واهي تجزية خوزستان را عملاً ناكام گذارده بود اما حضور تجاوزكارانه ارتش متجاوز در شهر خرمشهر معيارهاي سياسي ـ نظامي ايجاد شده در دنيا را هم به نفع رژيم بعث حفظ كرده بود.

جمهوري اسلامي از 3 جهت تحت فشار طاقت‌فرسا قرار داشت، از يك سو استكبار با تمامي امكانات تبليغاتي و  اهرم‌هاي سياسي مي‌كوشيد تا سران كشور و رهبري انقلاب را دچار هراس و اضطراب نموده و امكان آزادسازي خرمشهر را بدون سازش با شيطان بزرگ و تهيه ابزار و ادوات پيشرفته تسليحاتي و حمايت‌هاي سياسي غرب غيرممكن معرفي كند و از سوي ديگر گروهك‌هاي ضد انقلاب داخل و خارج كشور صلاحيت انقلاب و مسؤولان كشور را به خاطر اشغال خرمشهر از سوي هم پالكيشان صدام مورد ترديد قرار داده و با ايجاد جو نگراني و تشويش در جامعه، فشار وارده بر جمهوري اسلامي را مضاعف مي‌ساختند و سرانجام ارتش تجاوز كار عراق ناكامي‌هاي ناشي از مقاومت‌هاي دليرانة سپاه اسلام را با حضور تجاوزكارانه در خرمشهر توجيه نموده و ضمن آنكه به سپاهيان نااميد و بر زمين ميخكوب شده خود روحيه مي‌بخشيد، فريادهاي پيروزي سر داده و به كسب امتياز از دشمنان انقلاب در سطح جهان و منطقه مشغول بود.

تلاشهايي كه از سوي پاره‌اي كشورها در جهت خاتمه جنگ بين دو كشور و برقراري آتش بس صورت مي‌گرفت،‌ نوعاً با تصور عراق غالب و ايران مغلوب همراه بود، بنابراين كوشش‌ها در جهت برقراري آتش بس با حفظ مواضع اشغال شده از سوي رژيم بعث و گفتگو و مذاكره بين پيروزمند و شكست‌خورده استوار بود.

شوراي امنيت سازمان ملل نيز با صدور قطعنانه، همين نيت را دنبال مي‌نمود تا آتش بس بين دو كشور در شرايطي برقرار شود كه ارتش بعث هم‌چنان در مواضع اشغال شده باقي بماند تا مذاكرات سياسي فيمابين به انجام نهايي برسد.

براستي اگر در آن ايام پاره‌اي ساده‌انديش، خوش‌خيالانه مي‌پنداشتند برقراري آتش بس در آن شرايط مي‌تواند موجب ايجاد مذاكراتي عادلانه شود، امروز كه رژيم عراق قريب به دو سال پس از پذيرش قطعنامه 598 در راه اجراي مذاكرات صلح عملاً سنگ اندازي مي‌كند بايد به پندارهاي باطن گذشته اذعان داشته و بپذيرند چنانچه در آن شرايط آتش بسي برقرار مي‌شد، تخليه خرمشهر و اراضي اشغالي از سوي رژيم بعث امري محال و غيرممكن بود.

تحت چنين شرايط حاد و بحراني، رزمندگان لشكر توحيد به برنامه‌ريزي و سازماندهي عمليات آزادسازي پرداخته و پس از طريق القدس و فتح المبين كه بهت و حيرت و وحشت ارتش بعث و ناباروي جهانيان را به همراه داشت،‌ بيت المقدس را در دستور كار قرار دادند تا با آزادسازي خرمشهر از لوث وجود تجاوزكاران، اقدامي تاريخي كنند و بار ديگر در تاريخ حيات اسلامي، جمل فتنه انگيز را از پاي براندازند.

عمليات ظفرمند بيت‌المقدس نيز با همان نابرابري‌هاي گذشته بين دو نيرو سر گرفت و در يك سو، نيرويي تجاوزكار و حمايت شده از جانب جبهه جهاني كفر، با اقسام گوناگون ادوات پيشرفته نظامي اما فاقد هرگونه انگيزه و آرمان والاي انساني، و در سوي ديگر نيرويي متكي به سلاح ايمان و معنويت و دعا شده از سوي مستضعفان ومحرومان با اندك سلاحي ابتدايي اما با انگيزه‌اي قوي و آرماني والا و سرهايي پرشور و دلهايي پرسوز از عشق به خدا ودست يافتن به لقاي دوست، نبردي سنگين و پرحماسه را آغاز كردند.

دشمن گام به گام عقب مي‌نشست درحالي كه با به جاي گذاردن بسياري از ادوات نظامي و پيكر كشته شدگان، بيشماري اسير نيز به كاروان اسراي عراقي اعزام مي‌داشت و ظفرمندان سپاه توحيد به پيش مي‌تاختند درحاليكه جاي‌جاي اراضي اشغال شده پس از آزادي، چكمه‌هاي مردانه‌هاشان را بوسه داده و سرمست از طنين صداي الله‌اكبر و رايحة دل انگيز اين انسانهاي حق طريق بر خود مي‌باليدند و ترانة دلنشين رهايي را زمزمه مي‌كردند.

سرانجام در سوم خرداد ماه سال 1361، در نخستين ساعات بامداد، خرمشهر نيز اين عطرافشان شده در اطراف خود را استشمام نمودو بانگ بلند رهايي را در لابه لاي الله‌اكبر رزمندان حق‌جوي ما شنيد.

آري، در سوم خرداد، خرمشهر قهرمان نظاره‌گر اجساد بسياري از بعثيان و اسارت بيشماري از فريب‌خوردگان تجاوزكار  ، و آبهاي شط متعجبانه شاهد وحشت و اضطراب متواريان شد كه از ترس سپاهيان اسلام به او و كوسه‌هاي درونش پناه برده وخود را بي‌محابا به آب مي‌انداختند تا شايد با شنا به آنسوي شط و به خاك عراق پناه گزينند.

خرمشهر آزاد شد.  

پس از سوم خرداد، دنيا ديگر به جمهوري اسلامي به چشم مغلوب نمي‌نگريست و عراق را غالب و فاتح نمي‌دانست.

ضد انقلاب داخل و خارج مايوس و نااميد در مسير عنادها و خصومت‌هاي شيطنت آلودة خويش ناگزير از تغيير گرديد وديكتاتور بغداد كه تا قبل از آن هم چون سرداري فاتح و پيروزمند سخن مي‌گفت، ناچار از تغيير موضع شد.

او كه در ماههاي نخست تجاوز، به هنگام يك مصاحبة مطبوعاتي فرمايشي ، در داخل خاك كشور در پاسخ به يكي از خبرنگاران اظهار داشته بود «بقيه مصاحبه را در تهران انجام خواهم داد» اينك از صلح و آتش‌بس و ضرورت پايان جنگ داد سخن مي‌داد.

بعد از آزادي خرمشهر بود كه سپاهيان اسلام به استعدادهاي بالقوة خويش دست يافته و در راه رشد و شكوفايي گام برداشتند. پس از سوم خرداد بود كه ملت غيور ايران به خوبي دريافتند و باور داشتند كه اساس حريت و آزادگي ملت‌ها در عزم و اراده و ايمان آنهاست و مي‌توان با شكيبايي و بردباري در مقابل شدايد بر آنها فايق آمد و شاهد پيروزي را در آغوش كشيد.

جاي آن دارد كه خاطرة حماسه عظيم بيت المقدس و سوم خرداد را شايسته زنده كنيم و با بزرگداشت حماسه دليرمردان آن عمليات ،جهت شادي ارواح مطهر شهداي آن حماسة‌ جاويد، و تجديد ميثاق با امام راه‌حل (ره)در پاسداري از خون آن عزيزان كوشا بوده و راه امام و انقلاب را در ستيز با جهانخواران و بويژه آمريكاي جنايتكار هم چنان ادامه دهيم .

 والسلام

یادداشت نویس: پيمان قاسمي خادمي

دانشجوي كارشناسي ارشد حسابداري - واحد علوم تحقيقات اردبيل

انتهای خبر/ج