سید عباس حسینی دانشجو معلم اردبیلی در یادداشت خود به جایگاه جایگاه جنبش دانشجویی در انتخابات پرداخت و نوشت: جنبش دانشجویی یک جریان اجتماعی غیر معطوف به قدرت است، کار اصلی آن هم گفتمان سازی و بلند کردن شاخص ها و افق هست. کار دوجانبه ی گفتمان سازی در سطح نخبگی برای تغییرات کلان و تخصصی و واقعی کردن فضا و آوردن کاندیداها و فعالین انتخاباتی به روی نقاط اصلی مشکل کشور و مطالبات و آرمان های اصلی انقلاب است. یک سطح هم فضاسازی و گفتمان سازی برای عموم مردم است.
جنبش دانشجویی به مثابه ی یک روشن فکر به تعبیر معارف سیاسی نه علمی (که به معنای کسی است که مسائل عینی جامعه را می بیند و به دنبال حل آن هاست)، به تعبیر مرحوم جلال آل احمد باید همیشه حرفی داشته باشد. این حرف یا با مردم است، یا با رسانه ها، یا با دانشجوها یا با مسئولین و کسانی که در معرض قرار گرفتن در مسئولیت ها هستند مثل کاندیداها.
تبیین جایگاه نماینده برای مردم، دانشجو، رسانه و افراد در معرض نمایندگی!
انتخابات در اولین گام فرصتی برای تبیین جایگاه نماینده و مجلس است. باید برای دانشجو و مردم تبیین کرد چرا مجلس هم امور و بالاترین مقامات است، کارهای مهمی که یک نماینده به تنهایی می تواند بکند، مثل طرح سؤال و درخواست تحقیق و تفحص و دادن طرح و... چیست و اثرش در کشور چیست؟ در طول تاریخ کشور همین موارد چگونه جریان ساز شده است؟
نمایندگان چگونه می توانند به نهادها نظارت کنند؟ مجلس یک نهاد نظارتی دارد به اسم دیوان محاسبات که پر قدرت ترین نهاد نظارتی کشور است، تنها نهاد نظارتی است که در آن می شود حکم صادر کرد و بار قضایی و حقوقی مستقیم دارد؟ حالا کارنامه ی همین نهاد چیست؟
مرکز پژوهش های مجلس، نهادی بسیار مهم است، که گزارش های مختلف از وضعیت کشور و جهان و حوزه های تخصصی باید بدهد. کمیت و کیفیت و اولویت گذاری این مرکز چیست و چه باید باشد و کارنامه ی عملکرد آن در این سال ها چه بوده است؟ نماینده های مجلس برای نظارت بر صدا و سیما و مطبوعات نماینده تعیین می کنند. این نماینده ها کجا هستند و کارنامه ی آن ها چه بوده است؟
خلاصه تبیین وظایف نماینده و جایگاه مجلس یک محور جدی است، که اگر صورت بگیرد هم انتخابات مجلس رونق می گیرد هم برای مردم و نخبگان مهم می شود و اساساً با درک این اهمیت سؤال جدی صورت می گیرد. حالا همین ها را باید برد در مساجد و خوابگاه ها و کارخانه ها لازمه اش این است مثل اول انقلاب جنبش دانشجویی احساس کند که تکلیف دارد و منتظر این که کسی از بالا به او بگوید چه بکند نباشد.
انتهای پیام/ج