به گزارش ابصارنیوز، عرفان شهامتی دانشجوی دانشگاه آزاد اردبیل که برای چندمین بار در مراسم معنوی اعتکاف شرکت کرده است اعتکاف را راهی برای رسیدن به وصال توصیف کرد و نوشت: اعتکاف راهی برای جوش دادن دو نیمه گمشده یک پلاک است.
من از فراسوی رنگ ها می آیم؛ از پشت رنگ های زرد، آبی، سبز، بنفش، قرمز و نارنجی، مثل برگ های پاییزی
من از ماورای صدا می آیم؛از ورای صداهای مبهم و تیره و البته صداهای شیشه ای.
من از نگاه درویشانه آسمان چکیده ام؛ درست شبیه قطره اشکی؛ این قصه من است.
من فرصتی سبز می خواهم برای جوانه زدن، برای ریشه زدن، برای شکوفه زدن.
این لحظه های تکراری، از من، انسانی آهنی ساخته اند؛ انسانی زنگار گرفته از فرصت های طلایی از دست رفته، از انسانیّت به تاراج رفته ... باید رهاشوم تا بتوانم پروانه بودن را تجربه کنم.
تا بتوانم صدای خدایم را بشنوم و در اغوش مهربانی هایش آرام و قرار بگیرم.
جز توبه و اشک و پشیمانی چیزی همراه خود ندارم و این سه روز تنها فرصتی است که میتوانم خودم را برای رها شدن اماده کنم.
خدا، منتظر من است.
معتکف می شوم؛ تا به درگاه مهربانی ات، در آغوش رحمت و بی کرانگیات پناه آورم.
سر به شانه های تو به می گذارم و رو سیاهی چشمانم را ضجّه می زنم، تا فردا هایم نسوزند.
دست های آلوده ام را به درگاه تو بلند میکنم تا به باران اجابتت تطهیرش کنی.
براستی که اعتکاف چقدر زیباست!
خواب اعتکاف هم زیباست!
خاموشی برق هم در اعتکاف زیباست!
چون در خاموشی می توانی بهتر تنهایی در میان انبوه جماعت رو درک کنی که بدون محدودیت، اشک های عریان از توجه های مادی و غیر خالص را به صورت ظاهر و جلد روح گسیل کنی تا آن را آرام آرام صیقل بدهی مانند موجهای خروشان که صخره های تیره را می ساید...
آری، جوشش دل، جریان می آورد و اشک، اشک می آورد و صفا، جلا!
آهنگ حروف کمیل و مجیر و مشمول و یثتشیر، بارها زیباتر از جریان چشمه های طبیعت است! چون همین جریان های معنوی است که بهانه خلقت شد.
وقتی جریان بازی دست دل می افتد، ذهن و حافظه محلی از اعراب ندارند و جست و جو را ناقص می گذارند و می گویند که کلمات آسمانی مورد نظر در ذهن دنیایی شما موجود نیست!! لطفا بخش آسمانی را در دل خود نصب و سپس جست و جو کنید...
می گوید: ابتدا خودت را با آهنگ کمیل هم صدا کن و به معرفی خود بپرداز! خودت رو معرفی کن با تمام ناتوانیهایت.
" انا عبدک الضعیف، المسکین المستکین، ذلیلا خاضعا خاشع..."
انسان شدن سخت است ولی انسان ماندن سخت تر است.
خدایا عاقبت همه انسان ها را ختم به خیر کن.
انتهای پیام/