به گزارش ابصارخبر، میلاد محرمی دانشجوی دانشگاه آزاد مشکین شهر در یادداشت خود نوشت: سالهاست که کوچه ها و پست کوچه های شهر زیتون خونی دیگر صفا ندارد،سالهاست که يهودى های صهيونيستى کوچه های شهر را نا امن کرده اندو از پشت پنجره‌های دودی آن شهر هولوکاست وهم‌آلود، نعره می‌زنند و دستشان را روی گلوی مردمان آن دیار می‌فشارند و دهان کودکانش را با بمب می‌بندند و درخت های زیتون را با چکمه‌های اهریمنی ظلمشان می شکنند.
حالا شهر به شهر، دیوار به دیوار، پنجره به پنجره‌اش، حداقل برای یک روز هم که شده به یاد آن زخم های قدیمی که درد می‌کشد، خبر مرگ آن قصاب یهودی التیامی هر چند کم بر ان زخم ها شد.
قصابی که در سال 1956، نیروهای صهیونیست،با هماهنگی استعمارگران فرانسوی و انگلیسی بر روی فلسطینیان غیر نظامی شهر کفر قاسم آتش گشودند و 48 شهروند فلسطینی را به قتل رساندند گرچه این واقعه تنها یکی از جنایتهای آن مرد کودک کش بود.
قانا،دیر یاسین، صبرا و شتیلا و... نیز شاهد جنایات این قصابی یهودی بوده اند.
فلسطین مبادا اخ بگویی در برابر کسانیکه که سیگار قهوه‌ای بلندی را می‌کشند و در بدن تو فرو می‌کنند؛ آنها در حسرت یک آخ تواند که اعلامیه بدهند؛ «او تاریخ و فرهنگ ما را پذیرفته است.» و بعد برای لم دادگان کاباره نشین غربی ، نامه بفرستند که به خانه بیایید.
فلسطین تو باید زنده بمانی! زندگی‌ات هر قدر هم که سخت باشد، به مرگِ آنها نزدیک است دیدی که سنگ‌هایت به ثمر و آه آتشین تو، دامن انها را گرفت و قصابان صهيونيستى یکی پس از دیگری به وعده گاه می روند.
شیمون پرز این قصاب یهودی در سال ۱۹۶۹ به عنوان وزیر جذب مهاجر ، در سال ۱۹۷۰ به عنوان وزیر حمل و نقل و در سال ۱۹۷۴ پس از یک دوره فعالیت در وزارت اطلاعات ، در سمت وزارت دفاع قرار گرفت و او در سال های آخر نخست وزیری "آریل شارون” معاون او بود و در نهایت پس از کناره گیری "موشه کاتساو” به دلیل رسوایی اخلاقی ، از سال ۲۰۰۷ به عنوان نهمین رئیس این رژیم فعالیت می کرد و با وجود تشریفاتی بودن این مقام، به عنوان پدر معنوی جناح ها و گروه های مختلف به شمار می آمد.
اما فلسطین مطمئن باش شر این ملخ‌های درنده همگی از سر این گندم زار کم خواهد شد.
یادداشت نویس: میلاد محرمی
دانشجوی دانشگاه آزاد مشکین شهر