به گزارش ابصارخبر به نقل از قلم رسا، دانشگاه فرهنگیان یک دانشگاه دولتی است که دانشجویانش را بورسیه می کند و دانشجویان تعهد می دهند تا دو برابر زمان تحصیلشان خدمت کنند.
برای این منظور، از دانشگاه کمک هزینه ای به آنها تعلق می گیرد و طبق ماده ی بیست قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه و اساسنامه ی دانشگاه فرهنگیان تامین هزینه های دانشگاه به عهده ی خود دانشگاه یا دستگاه متولی دانشگاه یعنی وزارت آموزش و پرورش و دولت است.
اما اخیرا یکی از بزرگترین مسئله ی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان، بحث کسر حقوقی است که انجام می شود. زمانی که این دانشگاه هنوز مرکز تربیت معلم بود، قانونی وجود داشت که بخشی از حقوق بابت مخارج دانشگاه کسر شود.
اما پس از دانشگاه شدن این مراکز و تبدیل آن به دانشگاه فرهنگیان وزیر آموزش و پرورش وقت دستور داد تا این کسر حقوق لغو شود و این مبلغ به دانشجویان باز پس داده شود. این اتفاق چند ماه افتاد و چندماهی چیزی از حقوق دانشجویان کسر نشد.
اما مسئولین دانشگاه سخنان وزیر را بی اساس دانستند و گفتند که این اتفاق از سال 58 می افتاده و الان هم باید ادامه پیدا کند. بعد از آن دستور دادند که مبلغی از دانشجویان کسر شود برای جبران آن چند ماهی که کسری نداشتند!
به تازگی و بعد از اعتراضات، این بخشنامه اصلاح شد و مقرر شد تا تنها از کسانی که به طور کامل از خوابگاه استفاده می کنند 45 درصد حقوق کسر شود و بر اساس استفاده از غذا و خوابگاه، این کسری کمتر و بیشتر شود.اما همین بخشنامه هم مورد اعتراض دانشجویان است چرا که معتقدند در آن هم عدالت رعایت نشده است.
اگر برای دانشجو حق مطالبه گری و انتقاد قائل باشیم، این حق برای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان وجود ندارد. دانشجویان این دانشگاه ادعا می کنند که ادبیات مسئولین دانشگاه اصلا در شان دانشجو نیست و طرز برخورد، کاملا با آنچه باید باشد متفاوت است.
گویا در این دانشگاه، مسئولین تفکر آموزش و پرورشی دارند و هنوز نحوه برخورد با دانشجو را بلد نیستند. به تعبیر یکی از دانشجویان این دانشگاه، مسئولین هنوز آنها را بچه می دانند و هنوز باورشان نشده که در دانشگاه فرهنگیان دانشجوها درس می خوانند! این که این مسئولین نمی گذارند که صدای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان به مسئولین بالاتر برسد نیز از آن چیزهاییست که مورد انتقاد واقع شده است.
در حال حاضر نقد مسائل موجود و فعالیت مدیران دانشگاه بسیار نکوهیده تلقی می شود و دانشجویان تهدید به مسائل حراستی و گزینشی می شوند و به آنها گوشزد می شود که اگر چیزی در پرونده تان درج شود، برای استخدام شدن در آینده مشکل خواهید داشت!
دانشگاه فرهنگیان یک دانشگاه شبانه روزیست؛ به این معنا که دانشجویان باید به طور شبانه روزی در دانشگاه حضور داشته باشند.دانشجویان بومی برای این که از خوابگاه استفاده نکنند، فرم عدم تعهد خوابگاه را پر می کنند و ورود و خروجشان مشکل چندانی ندارد اما دانشجوهای غیربومی هر گاه بخواهند از دانشگاه بیرون بروند باید برگه ی مرخصی پر کنند و آزادی برای بیرون رفتن از دانشگاه ندارند.
عده ای از دانشجویان که به این امر معترضند، دانشگاه را با پادگان مقایسه می کنند و می گویند که در هیچ دانشگاه دیگری این اتفاق نمی افتد!
یکی دیگر از مواردی که این دانشگاه را به مدرسه شبیه می کند، اختیار نداشتن دانشجو و استاد در مباحث آموزشی است. در این دانشگاه، دانشجویان حق انتخاب واحد ندارند و مانند مدرسه که درس ها و واحدها از قبل تعیین شده است، آنها هم باید واحدهای از قبل و توسط دانشگاه تعیین شده را بخوانند و بگذرانند.
چیزی که دانشجویان دانشگاه را تا حد زیادی از شرایط ناراضی می کند، عدم وجود فضای نخبگی و مشارکتی است. دانشجویان این دانشگاه ادعا می کنند که هیچ مشارکتی در مسائل ندارند. برای مثال در برخی شهرستان ها با این که شورای صنفی شکل گرفته و فعالیت انجام می دهد، اما مسئولین فعالیت این شورا و نظایرش را قابل اعتنا و استناد نمی دانند و جدی نمی گیرند.
حتی در بین دانشجویان، کسانی دیده می شود که در دانشگاه های دولتی درس می خواندند و به دلیل مزایایی که فکر می کردند این دانشگاه دارد، انصراف داده اند و وارد شده اند و الان مایوس و ناامیدند و البته پشیمان.دانشجویان معترضند که چرا به آنها به چشم دانشجو نگاه نمی شود و اختیاراتی که دانشجویان در دیگر دانشگاه ها دارند، برای آنها وجود ندارد.
مشکلات خوابگاه
با توجه به این که دانشگاه فرهنگیان یک دانشگاه شبانه روزیست و دانشجویان موظفند در خوابگاه و در دانشگاه بمانند، توجه به مسائل خوابگاهی اهمیت بیشتری نسبت به سایر خوابگاه ها پیدا می کند.
وقتی دانشجو مجبور است در خوابگاه بماند و اجازه ی بیرون رفتن ندارد، کمترین توقعی که می شود از مسئولین دانشگاهی داشت، تجهیز خوابگاه است.
دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در شهرستان های مختلف، به وضعیت خوابگاهشان اعتراض دارند. یکی از بزرگترین و همه گیرترین اعتراض ها مربوط به سیستم های کامپیوتر و اینترنت است. همچنین امکانات رفاهی در حد پایینی است.برای مثال در یکی از مراکز، یک خوابگاه سی متری که قاعدتا باید 5-6 نفر از آن استفاده کنند، در اختیار تعداد بیشتری قرار می گیرد.
دانشگاه برای جبران هزینه های دانشگاه، نه فقط خوابگاه که کل فضای دانشگاه را اجاره می دهد. برای مثال یکی از خوابگاه ها را دانشگاه به فدراسیون تکواندو اجاره داده اند و گروهی تکواندوکار هر از گاهی برنامه هایشان را در این خوابگاه اجرا می کنند!
همچنین فضای یکی از واحدهای دانشگاه فرهنگیان به صداوسیما اجاره داده شده که گروه های فیلمبرداری به آنجا می آیند و نحوه ی پوشش و اعمال و رفتارشان موجب مشکلاتی برای دانشجویان شده است.
وجود حشرات موذی، کمبود امکانات اولیه، اختلال در سیستم آبرسانی به خوابگاه و ... هم از مشکلاتی است که خوابگاهیان دانشگاه فرهنگیان با آن دست و پنجه نرم می کنند.همواره مسئولین دانشگاه فرهنگیان امیدوار بوده اند که وزارت علوم مانند سایر دانشگاه های دیگر از این دانشگاه حمایت کند.
بخش دوم:جعفر یوسفی
انتهای پیام/